a chi vins a sa gha dmanda mia s’l abia dit o no la verità. In dal prepararas e in dal cominciar na guera quel ch’a conta ‘n ‘l è mia al fat d’averagh raşon ma al vinsar
|
a conta poch chi maridema, parchè ‘d sicur la matina dopo as nacorsarema ch’l’è an qualdun altar
|
a cosa servis al vivar s’as gh à mia al coragio da lotar?
|
a costa tant esar sincer quand a s’è inteligent, conpagn esar onest quand a s’è anbisios
|
a credi che le banche le sia püsè pericolose che ‘n esercit. Se la gent mericana la permetarà ale so banche privade da controlar al gir di besi, prima con l’inflasion e po con la deflasion, le banche e le conpagnie ch’le nasarà intoran ale banche le portarà via ala gent tüti i so ben fin a quand i so fiœi i ‘s catarà sensa cà in sla tera che i so padar i ea conquistà
|
a credi che par tradur ben bisogna aver capì quel ch’a s’è let, e po dopo averal visù da bon, sensa fermara a canbiar sol le parole
|
a credi con tut al cor che la rivolusion a l'è la madar dal dirit
|
a Cuba a n’as rispeta I dirit ad ‘l om , fora che a Guantanamo
|
a èsar sincer as sa sol quand as sa poch. Pusè at se men at sè sicur da saver
|
a fa ridar cme i è liger i lasaraon quand i pensa ch’a gh andrà senpar tut ben
|
a forsa da sercar d'esar quel ch'a sem mia a va a fnir cha sema pù quel ch a sema
|
a forsa da sercar la perfesion dle volte as miliora mia
|
a gh è an qual comunista che sa t’agh disi da mia esar comunista at dà dal facion. Questo a n’as capis mia , conpagn dir che s’at se mia catolich at sé an mormon
|
a gh è del robe ch’as fa prima a farle pasar par legali che mia giuste
|
a gh è dle robe che an bisogna mai far, ne dal dì ne da not, ne par mar ne par tera: par esnpi la guera
|
a gh è trì robe ch'am dismenghi senpar: i nom, le face e la tersa a m' la ricordi mia
|
a gh è ‘n unich e ver suces. Esar bon da vivar la vita a la tò manera
|
a gh ema da ricuperar al significat a dle parole, questo ‘l è ‘l laor da chi scrif, iutar a polir al vocabolari
|
a gh ema gninte d’averagh paura se mia la paura stesa
|
a gh pol mia esaragh grandesa sensa esar senpi
|
a gh vol al tò nemich e al tò amich insiem par colpirat al cor, al prim par parlar mal da tì e al second par vegnartl' a dir
|
a gh vol tant, tant tenp par esar soan
|
a gninte ‘l è püsè dificil resistar che a ‘n spisghin d’adulasion
|
a la fin fin a i è i raport con la gent quel cha valorisa la vita
|
a la lèor gh pias la polenta. Al la dis al cœch
|
a l’è in dla malatia ch’as rendema cont da mia vivar da par nuantar, ma ligà a ‘n esar ch’l’è ‘d ‘n atar mond, lontan da nuantar ch’as conos mia e ch’an sema mia bon da faras capir da lu: al nostar corp
|
a m’à delus anca la natura umana, l’ò lasada perdar parchè la catavi trop conpagna a la mia
|
a n’an s’è mia bon da metar so a parole gnanca i so penser
|
a n’as fa mia amich chi ‘n s’è mai fat nemich
|
a n’as pol mia godar dal tut al far grinte s’as gh à mia an sac ad robe da far
|
a n’av fa mia paura an mond da nalfabeti ch’in gh abia atra memoria che mia quela di so conputer?
|
a on cert moment, parchè quèl al torna a funsionar, bisogna ben ris-ciar da perdar tüt
|
a parli in spagnol col Signor, in italian con le dòne, in frances coi òm e in todesch col mè can
|
A pensema da controlar le parole, ma i è le parole ch’le ‘s controla
|
a proposit da valor: i besi i a tgnema in casafort, i insogn….in d’on caset
|
a ricordema mia gioran, ma moment
|
a sa scolta sol le domande ch’as sa rispondar
|
a sa sta mai atenti a quel ch’a s’è fat, ma as varda sol quel ch’à gh è da far
|
a sas n’incors dal saor di nostar dì sol quand as pœl far a men d’averagh on destin
|
a son circondà da pret chi seguita a dir che al so regno an ‘l è mia da stò mond ma i bina su tut quel chi pol
|
a son preocupà, a cominci a veragh dle idee ch’le ‘m pias mia
|
a son, mia sol pacifista, ma anca da quei ch’as da da far, son dispost a lotar par la pace
|
a stò mond a gh è sol dò tragedie: una l'è quela da mia veragh quel ch'as vores, ch'l'atra l'è quela da vergal
|
a s' fà prima a insegnaragh n'atra lingua a tuti putost che far na machina ch'la sia bona da tradur
|
a s’adventa grand quand as comincia a ridar da nüàltar stes
|
a tute le done gh piasares esar onèsta. al dificil 'l è catar 'n òm ch'a sla merita
|
a ‘n indian l’or dal sol a gh basta e gh vansa
|
a ‘n s’è mai tant bosiadar conpagn prima dl’elesion, intant ch’a gh è na guera o dopo d’esar andà a casa
|
a ‘s pœl misurar quant üno al dventa sapient, quand gh cala la bile
|
acsita mi a vivi in dal mond püsè conpagn ün ch’al varda pütost che üno ch’l è dla rasa
|
ad solit a dighi sénpar quel ch'a pensi. Ma al dì d'incò è dventà an gros eror parchè as ris-cia che chi atar i toga pir par pom da quel ch'at disi
|
ad solit as lasa star chi à tacà al fogh ma ‘s castiga chi à dat al segn da pericol
|
ad sorvia a ogni proprietà privada, a gh è senpar n’ipoteca social
|
ades a vedi la manera giusta da far mei i om: cresar a l’aria verta, e magnar e dormar con la tera
|
agh dedichi sta edision a chi ‘m vol mal, parchè i m’à senpar iutà in dla cariera
|
agh è dle gioentù ch’le incominsia a novant’an
|
agh ò bisogn ch’agh sia bisogna da mi
|
agh vœi tanto ben ala Germania ch’a n’avres preferì do
|
ai ingles par natura agh pias tutiquei chi val poch sensa farsan acorsar da chi atar
|
ai me tenp an gh era i best seller e ‘n podeom mia far le putane. ‘n gh era nisun dispost a pagar par quel
|
al bagolar al servis a quèl sol tra spirit bituà a veragh i so dubi
|
al balon an l’è mia quistion da vita o da mort, ‘l è quèl püsè
|
al balon ‘l è al regn dla lealtà ‘d l’òm al’aria verta
|
al bas 'l è na cùgola gnòsa par inpedir ai moròs da dir tròpe stupidade
|
al bel a dla guera a l’è che ogni capo di asasin as fa beneir le bandiere e ‘l manda la benedision da Dio prima da metaras a sterminar al prosim
|
al bel di standard** a l’è al fat ch’agh n’è tanti da sernir
|
al bel dla democrasia ‘l è propia sto chi: tuti i pœl parlar, ma ‘n gh è bisogn da scoltar par forsa
|
al ben al pol resitar a li sconfite, al mal no
|
al ben comun 'l è fat d'an gran numar da mai licèt
|
al brut da sto paes ‘l è ch’ a gh è tropa gent ch’a fa politica ch’la cred, grasie al’esperiensa, ch’as posa inbroiar tuti e senpar
|
al busiadar al dovres tegnaras senpar in ment che parchè chi atar i la creda al gh avres da dir sol le busìe necessarie
|
al caminar ‘l è la mei medşina par l’òm
|
al capitalismo ‘l è al püsè gran nemich dl’ümanità
|
al castilian ‘l è la lengua franca d’indian da Mèrica
|
al cel con le stele ‘d sorvia da mì, la lege moral dentar da mì
|
al cinema, conpagn la pitura l’at fa vedar quel ch’as podres mia vedar
|
al cinich ‘l è uno che quand al sent odor da fior a ‘s varda in gir par vedar in dua l’è la casa da mort
|
al comunismo ‘l è l’insiem giüst giüst dl’òm con la natüra, l’è la risuresion dla natüra, l’òm ad na banda e la natüra da cl’altra
|
al conosar ‘l è conpagn le candele, quand at an dropi una par inpisaran n’altra, an cala la luce. Al’incontrari tüt al dventa püsè ciar
|
al conpit a dl’espert an l’è mia quel da veragh pusè ragion che chi atar, ma sbagliar con motivasion pusè precise
|
al conputer ‘l è disüman parchè na volta parcià e quand al funsiona ben, as conporta in na manera perfetament onesta
|
al conséns ‘l è quèl che tanta gent la dis in coro ma però nisün agh cred
|
al consili ch’at dmandi ‘d solit ‘l è mia ben acet, quel ch’at dmandi mia l’è insolensa
|
al contrari d’an popol civilisà a ‘l è an popol ch al s’insegna
|
al coragio ‘l è la paüra d’esar considerà viliach
|
al cristianesim l’à fat tant par l’amor da faral dventar an pecà
|
al cristianesim, acsì com’l è organişà, ‘l è stà e ‘l è incor al püsè gran inimich dal procedar moral in dal mond
|
al debit publich l’è sa bastansa grand da rangiaras da par lù
|
al destin ad na nasion al dipend da le condision a dla so gramatica: a n’an gh è mia an gran paes sensa na lingua dropada giusta
|
al dì d’incò a s’adventa mia sior par quel ch’as guadagna, ma par quel ch’as rinuncia
|
al dì d’incò chi porta pusè violensa in dal mond a l’è al goveran a dl’America
|
al dì d’incò, a part al fum, l’alcol e la television, la magior part a dle droghe l’è inibida, ma i nostar fioi i ià pol catar senpar in ogni cantòn a dla scola
|
al dì d’incœ la müsica l’è direta dai bancher e dai finansier e nüàlatar a gh ema da far quèl par canbiar
|
al dì d’incœ, i şoan i pensa che i besi i sia tüt, e quand i sarà vec i capirà ch’l’è pròpia acsì
|
al diàol 'l è 'n otimista s'al cred da poder pegiorar i òm
|
al divorsi, qualunque al sia, ‘l è na pèsa insima a quèl fnì mal. La guera par al divorsi l’è na guera da retrovia. Bisogna conbatar par al matrimoni
|
al doer pusè elevà par na persona umana ‘l è quel da mia faragh far crudeltà insima ai nimai
|
al doer 'l è quel ch'a s'aspetema chi faga chi atar
|
al dolor, ch'al copa al dolor, al fà da medsina
|
al dotor di mat ‘l è ‘n tisi ch’av fa an sach da dmande ch’le costa e che vostra moire l’av fa gratis
|
al droparle l’è l’unica ragion ch’la fa le parole bone, vere, degne, parole d’na lingua
|
al dubi al fa mia piaser, ma la sicuresa l’è ridicola
|
al faliment al m’à dat ala testa
|
al fat che tuti it daga ragion l’è an bel cuc, però l’è mei mia senpar fidaras
|
al fat ch’agh sia un sensa laor ‘l è na negasion dal dirito da vivar ch’l’è pes ancora che la mort
|
al fat da saver che dipendema dala tera ch’la vif l’è l’ünich instrument par far sì ch’agh sia la giustisia e na nœa economia
|
al fin dal socialismo ‘l è propia quel da andar püsè in là dal periodo dal robar al svilup dl’umanità
|
al fin 'l è in dal mès, cme la pianta in dla smensa
|
al forester l’è dentar ad nuantar . quand al conbatema a lotema contra ad nuantar stes sensa saveral
|
al futur l’è l’unica proprietà che i padton igh conced ai volentera ai servidor
|
al fütur ‘l è in man a quei ch’i ved dle posibilità prima ch’le dventa d’ordinaria ministrasion
|
al gal al canta infina a la matina ch’i gh tira al col
|
al giornalism, quel bon, al pœl e ‘l gh à da moşgar ogni man ch’la prœa a daragh da magnar
|
al giornalista l’è cla persona ch’la gh à da spiegaragh a chi atar quel che anca lù an l’à mia capì
|
al giornalista ‘l è istigà dala presia. Püsè al gh à tenp e pegio al scriv
|
al giornalista ‘l è ‘n artista ch’al rienpis an post bianch
|
al grado da civiltà ‘d na sosietà as pol giudicar quand as va dentar a le sò preson
|
al gran merit a dla società a l’è quel ch’as fa apresar al bel da star ad par nuantar
|
al laòr a 'l è al ripar da quèi chi gh à mia gnint'atar da far da mei
|
al laor al scurta i dì ma al ta slonga la vita
|
al laor as tegn lontan tre gran brute robe, la noia, al visi e al bisogn
|
al laor dla gent da cultura al dì d’incò l’è ancor pusè qual da crear di dubi pusè che catar a dle certese
|
al lapis a l’è la lingua a dl’anima
|
al lesar an ‘l è mai ‘n ordan. ‘l è conpagn chi atar verob, cmè amar e sognar
|
al lìbar al sarà la salvasion a dl'òm
|
al libar ch’at vegn mia voia da lesaral do volte al merita gnanca d’esar let na volta
|
al libar indoa insima l’è stada scrita tüta la sapiensa al dmandava aiüt par mia esar roş-gà d’an soragh. E ‘l soragh al ridea
|
al libar pusè inportant par an comunista cmè mì ‘l è la Bibia
|
al libar ‘l è n’ocasion da gioia ch’a gh ema nuantar om
|
al linguag l'è propria na part da nuantar, e mia men dificoltosa
|
al magnar püsè pericolor ‘l è la torta di spos
|
Al mal a ‘l è che dle volte far i generos a dventa ‘n afar, e anca bon
|
al mal ch’a fema n’as tira adòs tant òdi e aversion cme le nostre bone asion
|
al malan dal capitalismo a i è i padron, che dentr'in dla sò asienda i pol esar pran brai, fora invece, i è al pusè dle volte, ignorant, dur, inbecii e dle volta anca pegio
|
al mancar da quèl ch’as vol, l’è na part inportanta dla felicità
|
al marcà ‘l è al post in dua i om is pol inbroiar un con cl’àltar
|
al masim dal pesimismo al ria intoran ai vint’ani, quand par la prima volta as tenta da realisar i insogn
|
al matrimoni in dla vita 'l è cmè 'n duel in na guera
|
al matrimoni l’è conpagn i fons: a ‘s as n’incors trop tardi si è bon o velenos
|
al matrimoni ‘l è la ragion püsè grosa ch’a fa divorsiar
|
al matrimoni: l’è na comunità in dua a gh è an padron, na padrona e dò servidor, in totale i è in dò
|
al me futur al comincia ala matina quand am levi su… tuti i dì a cati senpar quel da sostansios da far in dla me vita
|
al me gat al fa quel ch’a vœres far, con men leteratura
|
al me otimismo as basa in sal fat sicür che sta civiltà l’è adrè a rbaltaras. Al me pesiomismo insima a tüt quel ch’la fa par tiraras dentar in dal so gòrgh
|
al mei a dla vita an as serca mia a s’al cata
|
al mei che la natura la gh à dat al’om l’è la vita curta
|
al mond al conos la gran brüta cativeria contra l’ümanità ch’as fa a Gaşa, indòa an milion e meş da gent l’è tgnida preşonera sensa poder spostaras dad lì. Incœ on popol intrgeh al gh à da soportar na brütalità
|
al mond al dovres ridar püsè, ma con la pansa piena
|
al mond al è divis tra quei ch’a dorum mia parchè i gh à fam e quei chi dorum mia parchè i gh à paura da quei ch’a gh à fam
|
al mond al gh à la fisionomia dla lingua e la lingua quela dla ment
|
al mond al sares tant püsè pacifich se nisun a credes in dal Signor
|
al mond al va avanti a forsa da riusir a far robe ch’a n’as pensava poder far
|
al mond an l’è mia ver, ma gnanca fint
|
al mond l'è madar par i òm, e padron par le done
|
al mond ‘l è destinà a dventar sènpar püsè ridicol, eco parchè i comich i è quei chi precor la civiltà ch’la gnarà
|
al mond ‘l è na gabia da mat
|
al mond ‘l è na preson in dua a sa stares mei in isolament
|
al nostar gròs ros-ghin, in dla vita, ‘l è al fat ch’a sema ad par nüàltar, e tüta la nostra fadiga, al nostar far i ‘n fa altar che sercar da scapar via da sto star ad par nüaltar
|
al novanta par sent di politich al roina la reputasion da chl’atar dies par sent ch’agh resta
|
al parer publich ‘l è al sfors d’organisar l’ignoransa dla gent e alvarla a dignità, con la forsa di muscoi
|
al parlar l’è n’art sensa nom, fata da tuti sensa chi la sapia, ‘l è al risultà da quel ch’è sta bon da far mièr da generasion
|
al pecà d’esar püntval al è che nisün ‘l è lì a presaral
|
al pensèr 'l è sènpar an granin da sàbia in dle rodele dal poter
|
al penser ‘l è al risultà dla lengua
|
al pentiment ‘l è ‘l sfòrs da mia lasar di segn la voilta dopo
|
al pericol pusè gros in dla vita ‘l è quel da esar trop prudent
|
al pesimista ‘l è üno che quand al pœl sernir tra dü mai al li a tœs tüti
|
al pesismis a riguarda l’inteligensa, l’otimism, la volontà
|
al piaser da sta vita pusè solid a l’è al piaser fals a dle ilusion
|
al poeta al capis la natura mei che an siensià
|
al poeta 'l è cme chal nobil prénsip dle nìvole ch'agh bada mia a la tenpesta e gh rid a drè a chi gh tira le stocade, po' dopo in asili, in sla tera, tolt in gir con le sò ale grose an 'l è mia bon da caminar
|
al politich al gh à da esar in grado da dir quel ch'a sucedarà adman, al mes ch'a vegn, e l'an ch’a vegn, e po dopo da spiegar parchè an l'è mia suces
|
al politich al pensa ale prosime elesion, al statista ale prosime generasion
|
al politich ‘l è ‘n acrobata ch’al resta in equilibri intant ch’al dis al contrari da quel ch’al pensa
|
al poter, quel ver, al stà in man a chi gh à in man i mass media
|
al presi ch’as paga in dal cominciar na certa profesion o vocasion ‘l è conosaran in tut la part sporca
|
al prim sentor a dla mòrt ‘l è al nàsar
|
al principe ‘l è ‘l prim servitor dal so paes
|
al principi dl’educasion ‘l è predicar con l’esenpi
|
al Problema di politich ch’i fa ridar, ‘l è che po i vegn elet
|
al problema dl’umanità a l’è che i stupid i è strasicur, e i ‘nteligent i è pien da dubi
|
al progres dal saver as gh à parchè nuantar a podema cominciar dal laor da grand geni chi è gnì prima da nuantar
|
al püsè gran fornidor da violensa in dal mond d’incœ: al mè goeran
|
al püsè grand eroismo, par ‘n òm, acsì come par on popol, ‘l è esar bon da frontar al ridicol
|
al pusè mei argoment contra la democrasia a l’è na bagolada da sinch minut con ‘n eletor normal
|
al putin an ‘l è mia an vas da rienpar, ma an fogh da inpisar
|
al ricord a l’è senpar an post par cataras
|
al ricord ch’at lasa an libar al è püsè inportant che al stes libar
|
al risultà pusè mei par un ch’insegna l’è quel da far in manera che i so scoler is rangia d’d par lor
|
al savema che ‘n om al pol lesar Goethe o Rike la sera, al pol sonar Bach e Schubert, e po, la matina dopo, andar conpagn se gninte fos a laorar ad Auschwitz
|
al scàndol al comincia quand a va via la polisia
|
al scrivar ‘l è l’ünich mester idoa nisün at rid adrè s’an at guadagni di besi
|
al segn püsè bèl d’aver catà la verità ‘l è la pace d’ dentar
|
al segret dal suces as basa insima al’onestà e ala coretesa. S’at sè bon da far finta da verghi at sè a post
|
al segret dal suces l’è la sinsierità. S’at se bon da far finta d’avergla l’è fata
|
al segret pusè dificil da mantegnar ‘l è l’idea ch’a gh ema da nuantar
|
al segreto par costruir na superstar ‘l è quel da mia farla parlar, presentar on artista al publich pœl anca vœler dir roinaral, an servis a nisun vedar la verità
|
al servidor al gh à on sol padron; l’anbisios agh n’à tanti quanta l’è la gent ch’le gh servis par la so fortuna
|
al seso al ralenta la tension, l’amor al la provoca
|
al Signor al pol mia canbiar quel ch’è stà, eco parchè as soporta quei ch’a scriv la storia
|
al Signor am perdonarà. ‘l è ‘l so mester
|
Al Signor ‘l è mort par i nostar pecà. Gh ema al coragio d’averal fat morar par gninte in dal far mia pecà?
|
al silensi sol ‘l è grand, al rest ‘l è debolesa
|
al sistema dal dì d’incò ‘l è na machina ch’la copa l’anbient e la fa milion da gent sensa pù gninte e da cla gent lì nisun a san vol far quel
|
al so ben, par mia esar leterà, che on qual bonbason al credarà giüst trataram mal propia in dal dir che mi son ignorant. Ma chi lor i sa mia che mi a podres rispondar conpagn Mario incontra ai sior roman col diragh:- vüaltar av vantè con robe e fat chi è sta fat par vüaltar con la fadiga da àltar, mi invece am vanti mia con robe e fat che mi am son fat
|
al socialismo al pol sol riar in bicicleta
|
al sogh dal balon al gh a da vegnar fora da farmacie e banche
|
al sogh dal balon al taca a esar na bala ben contada da giornai e television
|
al soris a l'è la distansa pusè curta tra do persone
|
al sport seri, an al gh à gninte da spartir con le bone manere.‘l è pien da cativeria , gelosìa, indiferensa par ogni criteri e regola, l’è an sogh cativ par vedar lòa violensa; in poche parole a l’è na guera sensa sparar
|
al stipendi dal püsè inportant capo ad na grosa aşienda ‘n ‘l è mia an premi par quel ch’l’à fat. Dle volte al par na riconpensa personale ch’al s’è dat
|
al studi a dla fisica a ‘l è acmè far l’amor, ‘d sicur ‘s pol veragh an qual risultà, ma an l’è mia par quel ch’al fema
|
al svilup a l’è an vias in dua a gh è pusè naufraghi che marinai
|
al svilup ch’as pol far ‘l è conpagn la strada dl’inferan sfaltada da bone intension
|
al svilüp libero da ognun da nüàltar l’è la condiosion par al libero svilüp da tüti
|
al svilup ‘l è conpagn a na stela morta , da le a vedema ancora al lusor anca s’ l’è morta da tant e par senpar
|
al tat in dl’abilità al stà in dal fat da saver fin quand as pol tirar la corda
|
al tenp dal rimandar, dle meşe misure, dle tacade ch’a conta gninte, di dolsin ‘l è adrè a fnir. Al so post sema adrè entrar in an period da conseguense
|
al tenp l’è l’ünica roba ch’as pœl mia dar indrè
|
al tenp ‘l è al mèi di autor. Al cata sènpar al final perfet
|
al valor ad ‘n om a dipend dal fat ch’al riesa a liberaras da lù stes
|
al Vatican ‘l è la püsè granda forsa reasionaria ch’agh sia in Italia. Par lor i è dispotich i goeran ch’i pocia al nas in di so privilegi, e invece i va ben quei, che conpagn i fasisti, i gh i a cres
|
al vent al sofia senpar da la banda sbagliada, par quei chi sa mia indoa andar
|
al vin al fà mal a la salute(in dla testa) a quei chi la bev mia
|
ala fin a n’as ricordarema le parole di nostar nemich, ma al silensi di nostar amich
|
albo di giornalista! Idea da borson, da fals profesor, da giornalista bon da gninte, da gent ch’la vol mia che atar i pensa con la so testa. L’albo an l’è atar che na ridicolada, l’è immoral parchè al vol
|
ale dòne gh piaş i òm ch’i parla poch. Parchè le cred chìi a scolta
|
al’òm sapient da bon, esar da par lù agh dà do vantas: prima da tüt quel d’esar da par lü e second quel d’esar mia insiem con chi altar
|
am consideri mia un di vostar parchè am son sentà a la vopstra taola a vardarav magnar dadnansi al me piat vod. Sentaram a taola am fa mia dventar un di vostar. Esar in Merica am fa mia merican
|
am contenti da pòch. Am basta al mèi
|
am fidi sol a dle statistiche ch’ò giustà su mì
|
am pias da mat i partì, i è i unich post restà, in doa la gent la ‘n parla mia da politica
|
am pias i vec, i pol dar a le done 'n amor ch 'al dura tuta la vita
|
am pias parlar. Tante volte am cati a parlar da par mì, pur da scoltaram. A dle volte a son acsita conplicà che gnanca mì am capisi
|
am riservi con forsa al dirit da daram contra
|
am senti mia obligà a credar che al Signor ch’al s’à dat di sensi, la ragion e l’inteligensa al pretenda po ch’a i a dropema mia
|
amema la vita mia parchè sema vià ala vita, ma parchè sema vià al’amor
|
an am fidi dle statistiche, parchè on òm con la testa dentar a ‘n foran inpisà e i pè in dal congelador second le statistiche al gh à na tenperadura media
|
an as fa mia politica con la moral, ma gnanca sensa
|
an as manca mia al saver. Quel ch’as manca al è al coragio da capir quel ch’a savema e da decoidar da conseguensa
|
an as pol mia far dventar umana la guera, l’as pol sol abolir
|
an as pœl mia esar acsita piœc da cœr, conpagn quei che quand i conos quèl, i ‘s da mia da far par faral conosaral anca a chi àltar
|
an as ria mai tant lontan conpagn quand as sa mia in dua as va
|
an as ved mia ben se mia con al cœr. Quel ch’a conta an as ved mia coi òc
|
an bas ch’as pœl dar an val mai cme uno robà
|
an bon da gninte as manifesta dal dropar trope paròle
|
an bon letor, an gran letor, an letor viv e creativ an ‘l è atar che an riletor
|
an bvon disionari ‘l è an spec indoa uno ,s’l è bon da sercar, al cata quel che şà al pensava
|
an concert par salvar la tèra…’m ricorda al Titanich
|
an conpromes ‘l è l’art da spartir na torta in manera che ognün al posa pensar d’averagh avì la feta püsè grosa
|
an credi ch’as posa voler tropa sinşierità in dla soşietà.Sares conpagn an trav da fer in d’an castel da carte
|
an critich ‘l è ‘n òm sensa ganbe ch’l’insegna a corar
|
an esist mia i fat, ma solament le interpretasion
|
an fan club l’è dla gent ch’agh dis a ‘n ator da mia esar l’unich a pensarla in na certa manera insima a se stes
|
an filosofo ‘l è ‘n òrb ch’al serca in na camara scüra an gat negar ch’al gh è mia. An teologo ‘l è l’òm ch’l è bon da cataral
|
an gh è altar che atomi e spasi vod, tüt al rest i è idee
|
an gh è amor ch’ a n’al serva a gninte
|
an gh è amor sa na sa stà mia mal o sa ‘s fa mia star mal
|
an gh è bisogn da brusar i libar par copar na cultura, basta far in manera che la gent la lesa pù
|
an gh è dubi che al svilup posibol ‘l è al conceto pegior ch’a gh sia
|
an gh è dubi che l'univers ‘l è infinit
|
an gh è gninte al mond conpagn ala devosion ad na sposa. ‘l è quèl che nisun òm maridà agh n’à idea
|
an gh è gninte da mei da canbiar se mia al stil da chi alatr
|
an gh è grinte da pusè pratich che na bona teoria
|
an gh è mia do persona ch’le lesa al stes libar
|
An gh è mia na roba ch’la ‘s ciama sosietà. Gh è i òm, gh è le done e gh è le famèie. Nisün goeran al pœl far quèl se mia con la gent e par prima roba la gent la dovres veragh cüra da se stesa
|
an gh è mia ‘n idea tanto mata che an qual filosofo al sia mia bon da dirla
|
an gh è ne erbe cative ne om cativ. Gh è sol di cativ paisàn
|
an gh è nisün om, ch’al sia da bon padron a dla so lingua, ch’al posa dominaran n’altra
|
an gh è nisuna gioia sensa libertà, e gnanca libertà sensa coragio
|
an gh è roba ch’an gh ò mia ch’am piasares püsè se mia far amicisia con òm che da bon i vœl la libertà
|
an gh è roba pusè convenient par qualsiasi comunità che rienpir i putin da lat
|
an gh è segret püsè segret che mia quel che tüti i sà
|
an gh è sogh pusè necesari e nobile che an vocabolari. Sia par i putlet dai sinch ani in su, sia, con an po da fortuna, par quei ch’a scriv fin a sent’ani
|
an gh ema da lesar par dasmentgar nüaltàr stes e la nostra vita d’ tüti i dì, ma a l’invcontrari, par veragh incora in man, con man ferma e püsè cosiensa e maturita la nostra vita
|
an gh ò mia paüra dla cativeria di cativ, ma dal silensi di onest
|
an goeran l’è l’ünica barca ch’la perd dal ad soravia
|
an ho mai permès ala scola d’interferir con la me edücasion
|
an libar ver ‘n l’è mia quel ch’as les ma quel ch’at les
|
an maestar acsì acsì al parla. On brao al spiega. Un ancora mèi al dimostra. Quel grand al t’ispira
|
an mat ‘d par lü l’è rarità: ma grüp, partì, gent mata in dla storia l’è la regola
|
an mito l’è na religion ch’agh cred pù nisun
|
an morares mai par le me idee, parchè le podres anca èsar sbaliade
|
an moròs ‘l è ‘n òm content ch’l è pront par fnir d’esaral
|
an paes sensa cine documentari ‘l è conpagn ad na famiglia sensa al libar a dle foto
|
an paranòich ‘l è an qualdun ch’al sa quelìn da quel ch’a suced
|
an pitor ‘l è uno ch’al pitura quel ch’al vend. ‘n artista, invece, ‘l è uno ch’al vend quel ch’al pitura
|
an po d’inprecision ‘t fa sparar an sach da spiegasion
|
an poci volentera al nas in di mè fat
|
an podema mia esar pusè sensibili in dal piaser sa n’al sema mia in dal dolor
|
an podema mia permetar da comerciar in manera onesta la droga, gh è tropi besi in gir
|
an posi canbiar quel ch'è sta, ma posi canbiar i ricord
|
an presoner da guera l’è ‘n om ch’al serca da coparat, a n’agh ries mia , po dopo, alora, al ta dmanda da mia coparal
|
an pruverbi l'è 'na fras cùrta basada inséma 'na lunga esperiensa
|
an püdlèt in na cort al varda an rioplan ch’al vola in alt e al insogna an post lontan. An viasador insima a cal rioplan al ved la cort e al s’insogna la so ca
|
an qual paes povret al sares orgoglios , e al vores disgarboiaras le so mandole ad par lù, ma, par fortuna i pusè sior e potent i pol mia far a men da sacrificaras par lu
|
an qualdun al soporta mia al silensi parchè al gh à trop bordèl dèntar da lu
|
an riformador ‘l è üno cal naviga in na fogna insima a na barca col fond da vedar
|
an roini mia, par caso, i me inimich quand a i a faghi adventar me amich?
|
an sa şlonga la vita, sa şlonga la vechiaia
|
an savema quel ch’a suced, eco cosa suced
|
an sinonimo l’è na parola ch’at dropi quand at se mia coma scrivar la prima ch’a t’è gnì in ment
|
an so gninte dla leteratura dal dì d’incò. Da tant tenp i scritor dla me epoca a i è i greci
|
an son mia comunista. An a mal posi mia permetar
|
an son mia pesimista. Acorsaras dal mal, indo al gh è, par cont mio, l’è na manèra d’èsar otimista
|
an s’è gnancora capì che solament in dal divertiment, in dla pasion e in dal ridara as cres da bon in cultura
|
an tràgich segnal da quei chi è i valor a dla nostra civiltà a l’è al fat ch’an gh è afar pusè mei che la guera
|
an val la pena da vivar la vita se po dopo at sé mia sgord da quel ch’l’at pol dar
|
an vedema mia le robe coma i è, ma conpagn a sema
|
an vedi eror ch’an avres podì cometar anca mi
|
an vocabolari al pol tegnar dentar sol na partsina dla richesa ‘d na lingua
|
an vocabolari ‘l è tüt l’univers in ordan alfabetich
|
an vœi èsar da par mi, ma vœi ch’i’m lasa da par mi
|
anca al mia saver lesar da chi atar al fa pusè fadigos al scrivar
|
andar in cesa at fa mia dventar cristian cme andar in garage at fa mia dventar na machina
|
andema avanti orbà dale religion, mate e da pütin, ch’i s’à inculcà in dla testa i npstar padar parchè i gh ea paüra da quel ch’i’n capea mia
|
aocat: an socio ch’al cor gnanca an ris-c
|
as dis che coi besi as posa veragh tut.’n l’è mia vera. Podì conprarav al magnar ma mia la fam, la medsina ma mia la salut, an let morbid ma mia al son, al saver ma mia la sapiensa, al parer ma mia l’esar, al divertiment ma mia la gioia, la gent ch’at conos ma mia i amich, quei ch’at servis ma mia la so fedeltà, i cavei gris ma mia la fama, gioran tranquii ma mia la serenità. I besi i pol conprar la sgusa da tute le robe. Ma mia la smensa. Quela l’as pol mia veragh coi besi
|
as dismenghema a la svelta dle nostre colpe quand a sema i unich a conosarle
|
as dovres pensar pusè a far al ben putost che star ben, acsì as finires anca par star mei
|
as fema na’esistensa con quel ch’i ‘s da, as fema na vita con quel ch’agh ema
|
as god pusè quèl che con pusè laorar as guadagna
|
as lasema inganar facilment da quel ch'amema
|
as pol anca dir che le lingue a i è “dificultose” a la manera inversa dle ragion ch’a gh ema par volerle inparar
|
as pol anca perdonaragh a ‘n om d’esar balòs par n’ora, quand a gh è tanta gent ch’l’è mia bona da mia esaral sol par n’ora in dla so vita
|
as pol anca voleragh ben a ‘n om, basta mia conosaral bastansa ben
|
as pol perdonaragh tut a stò secol, sia d’aver fat do guere e tante altre, sia le sfilade da moda, sia le corse in machina, ma mia d’aver sacrificà al cine ala tele
|
as riconos ‘n òm ignorant dal fat ch’l è pront a morar par na raşon. As riconos on sapient dal fat ch’l è pront a vivar con senplicità par na causa
|
as viv na volta sol, ma sa t’al fè ben, na volta la basta
|
at catarè püsè in di bosch che insima ai libàr. Le piante e i giaron i t’insegnarà püsè che ‘n maestar
|
at gh è da esar otimista par esar democratich, e ‘n umorista par restargal
|
At lasarè lì d’averagh paura sol quand a t’avrè fnì da sperar
|
at po dar sensa amar, at po mia amar sensa dar
|
at podrè mai far na rivolusion par costruir na democrasia. At gh è da vergla na democrasia, par far na rivolusion
|
at pœ mia dir che la civiltà la vaga mia avanti, infati in tute le guere i ‘t copa senpar in na manera nœa
|
at pœ mia insegnaragh gninte a ‘n òm; ‘t pœ sol iutaral a cataral dentar da lü
|
at voti ogni volta ch’at fe la spesa
|
Auschwitz al comincia ogni volta che üno al varda on macèl e ‘l pensa:- i è sol bestie
|
aver tut par èsar content, 'n l'è mia na ragion par èsaral
|
averagh na sposa sol l’è n’invension dla nostra civiltà dl’ocident, par dar on qual e gh ò da dir sapient, ordan al nostar vivar. An gh à però, gninte da spartir con la natüra dl’òm. A sfidi tüti a catar ‘n òm ch’al gh abia da bon na dòna sol
|
avocat:uno ch’at salva dal robar parchè at tira via tute le tentasion
|